Klasztor w Jaworzynce wziął początek od pustelni, czyli romitorium, która pierwotnie funkcjonowała w klasztorze wieluńskim, gdzie wspólnota ukonstytuowała się we wrześniu 2001 roku i przebywała do marca 2003 roku.

Następnie wspólnota romitorium przeniosła się do Jaworzynki, gdzie został nabyty niewielki dom przekazany prowincji w formie darowizny od osób świeckich. Bracia mieszkając początkowo u sióstr służebniczek w Istebnej, podjęli się remontu i zaadaptowania budynku na potrzeby zakonne.

Poświęcenia budynku dokonał minister prowincjalny 26.12.2003 roku i od tego czasu bracia rozpoczęli w nim życie według regulaminu pustelni.

W tym celu dla domu został ustanowiony specjalny statut określający zasady jego funkcjonowania. Dom zakonny został erygowany 8.11.2004 roku jako dom filialny klasztoru w Cieszynie i nadal pełni funkcje pierwotnie mu wyznaczone.